kpt. Wilhelm Kosiński ps. „Mścisław”, „Ruszczyc”

 W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. oficer ogniowy w 42 Pułku Artylerii Lekkiej z odwodu Naczelnego Wodza. Od 14 do 22 września bronił Lwowa. Po złożeniu broni porucznik Kosiński dostał się do niewoli sowieckiej, z której zbiegł i włączył się czynnie w tworzenie struktur Służby Zwycięstwa Polski. Przeniesiony rozkazem z Zamościa do Obwodu ZWZ-AK Sochaczew 30 kwietnia 1941 r. Zastępca komendanta sochaczewskiego Obwodu Armii Krajowej Skowronek, jednocześnie komendant KEDYW-u Obwodu. W Sochaczewie, wraz z komendantem, majorem Władysławem Starzykiem, kierował wszystkimi działaniami Obwodu. Uczestnik Powstania Warszawskiego. Od 5 sierpnia do połowy września był dowódcą kompanii sochaczewskiej Batalionu Majora Korwina w Zgrupowaniu AK Kampinos. Uczestnik bitew o Dworzec Gdański, ciężko ranny.

Po zakończeniu powstania warszawskiego i udziału sochaczewskiego batalionu w walkach Grupy Kampinos, 28 września 1944 roku nastąpiła demobilizacja batalionu i ponowne przejście do konspiracji. Sochaczewianie powrócili wtedy grupami do swojego miasta. Według najnowszych źródeł, po wymarszu z puszczy kapitan ,,Mścisław” nie powrócił już do Sochaczewa i udał się do Kwidzynia, gdzie nie poddał się ujawnieniu. Następnie od lipca do grudnia 1945 r. pracował w Sopocie jako kierownik sklepu spożywczego. W roku 1946 znalazł się w Katowicach i tam najprawdopodobniej w maju 1949 r., ujawnił się wobec władz bezpieczeństwa. W latach 1958-65 pracował w Turoszowie k. Zgorzelca, następnie przeniósł się do Wrocławia, gdzie zmarł w 1983 r. Odznaczony przez Rząd RP na Uchodźstwie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Jest pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Uchwałę o nadaniu Honorowego Obywatelstwa rada miejska przyjęła 9 maja 2025 r.