Kocham moją ulicę – część XXXII. Tłuste lata big-beatu

W jednym z poprzednich odcinków „Kocham moją ulicę” przypomnieliśmy początki sochaczewskiego rocka, zwanego wówczas w Polsce big-beatem.  Dzisiaj kolejna porcja wspomnień, tym razem z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku, który śmiało można nazwać złotym okresem sochaczewskiego rocka.   

 

Naszą poprzednią podróż muzyczną zakończyliśmy na zespole Symptom, w której grali między innymi Andrzej Skupiński – saksofon, Waldek Szymański – gitara, Krzysztof Stajszczak – perkusja, śpiewała zaś  Ewa Komendarek. 

Wcześniej jednak, bo w 1966 r., w Zakładowym Domu Kultury Boryszew powstały Borysy. Grali początkowo w składzie: Władysław Komendarek (pianino, gitara), Waldemar Szymański (gitara solowa), Stanisław Frankowski (gitara basowa), Józef Gołębiowski (perkusja). Potem pojawiła się sekcja dęta: Witold Krysiak (trąbka), Janusz Okraska (saksofon), Andrzej Kubaszewski (trąbka, gitara).

Do zespołu dołączyła także Ewa Komendarek, siostra Władysława. W 1967 roku została nagrodzona na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, zaś piosenka „Białym śniegiem” w jej wykonaniu została nagrana na płycie Polskich Nagrań z przebojami z tego festiwalu. Ewa zaśpiewała także w bardzo popularnej w tamtym czasie Telewizyjnej Giełdzie Piosenki. Z Borysami wystąpiła między innymi na festiwalu w Płocku, gdzie pierwsze miejsce zajęła Alicja Majewska. Otrzymała wówczas wyróżnienie. Z Borysów trafiła do Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”, z którym wyjechała na tourne do Anglii, gdzie została, wyszła za mąż i mieszka do dziś. Z Borysami występowali także: Jadwiga Bakurewicz (śpiew), Ryszard Cieślak (śpiew, trąbka) oraz Szymon Bujanowski (śpiew). Zespół grał głównie na wieczorkach. Były też wyjazdy na „Wianki” do Warszawy, na koncerty na festiwalach w Płocku i Oświęcimiu. Wykonywali głównie własne kompozycje, teksty zaś pisał Józef Gołębiowski.

Równolegle z Borysami powstały Demony. Ten chodakowski zespół założył w połowie lat 60. Ryszard Mroziński – grał na gitarze basowej. Potem, gdy zespół zakwalifikował się na ogólnopolski festiwal w Gliwicach, zrezygnowano z Mrozińskiego, a do zespołu dołączył Robert Ulmer. Na tym festiwalu zwyciężyła grupa Dżamble z Andrzejm Zauchą. Siłą Demonów były wokale.  W tamtym okresie  ich utwory sporadycznie pojawiały się  w radiu.

Najbardziej znany skład Demonów tworzyli: Jerzy Czubacki (śpiew, akordeon i organy), Bogumił Czubacki (gitara rytmiczna, śpiew), Jan Czubacki (perkusja), Dariusz Kruk (gitara), Eligiusz Kruk (bas). Potem, jako Demon Brothers, występowali z Ireną Santor i z Hanką Bielicką w USA.  

W Chodakowie, w latach 1968 –1970, działały także Wulkany w składzie: Robert Ulmer – gitara, Mirosław Zalejski – perkusja, Jerzy Gnatowicz - gitara basowa, Czesław „Cenio” Wątkowski – wokal, harmonijka, Mirosław Kosiecz – gitara. Z zespołem grywali także: Eligiusz Kruk – bas, Michał Goszczyński – gitara, Jacek Pasztor – perkusja oraz Wiesław Gradek – gitara.

Zespół Wulkany miał w tamtych czasach przed sobą duże perspektywy. Został dostrzeżony, jako jeden z najbardziej obiecujących, na Wojewódzkim Festiwalu Muzycznym w Ostrołęce, gdzie Czesław „Cenio” Wątkowski otrzymał nagrodę dla najlepszego wokalisty tej imprezy.  

Krótko istniała także grupa Freemen 1968 –1970, która grała w składzie: Marian Zagajewski (perkusja), Leszek Zieliński (gitara), Mieczysław Wiśniewski (wokal, organy), Krzysztof Matusiak (bas) oraz nieżyjący już Krzysztof Gałązka (śpiew). Z zespołem sporadycznie grywał także  Wojciechem Rządca (bas).  

 

W latach 1968-70 w Chodakowie działał zespół Wulkany

 

Borysy w składzie: S. Frankowski, W. Komendarek, J. Gołębiowski, W. Szymański

 

Zespół Borysy z wokalistkami

 

Zespół Demony

 

Zespół Demony kilka lat póżniej